ατιμώρητος
Greek
[edit]Adjective
[edit]ατιμώρητος • (atimóritos) m (feminine ατιμώρητη, neuter ατιμώρητο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ατιμώρητος (atimóritos) | ατιμώρητη (atimóriti) | ατιμώρητο (atimórito) | ατιμώρητοι (atimóritoi) | ατιμώρητες (atimórites) | ατιμώρητα (atimórita) | |
| genitive | ατιμώρητου (atimóritou) | ατιμώρητης (atimóritis) | ατιμώρητου (atimóritou) | ατιμώρητων (atimóriton) | ατιμώρητων (atimóriton) | ατιμώρητων (atimóriton) | |
| accusative | ατιμώρητο (atimórito) | ατιμώρητη (atimóriti) | ατιμώρητο (atimórito) | ατιμώρητους (atimóritous) | ατιμώρητες (atimórites) | ατιμώρητα (atimórita) | |
| vocative | ατιμώρητε (atimórite) | ατιμώρητη (atimóriti) | ατιμώρητο (atimórito) | ατιμώρητοι (atimóritoi) | ατιμώρητες (atimórites) | ατιμώρητα (atimórita) | |
Related terms
[edit]- see: ατιμωρησία f (atimorisía, “impunity”)
Further reading
[edit]- “ατιμώρητος”, in Platform to search dictionaries of modern and medieval Greek at the Centre for the Greek language