ατελής

Greek

Adjective

ατελής • (atelís) m (feminine ατελής, neuter ατελές)

1. imperfect, incomplete

Declension

Declension of ατελής

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	ατελής (atelís)	ατελής (atelís)	ατελές (atelés)		ατελείς (ateleís)	ατελείς (ateleís)	ατελή (atelí)
genitive	ατελούς (ateloús) ατελή (atelí)	ατελούς (ateloús)	ατελούς (ateloús)		ατελών (atelón)	ατελών (atelón)	ατελών (atelón)
accusative	ατελή (atelí)	ατελή (atelí)	ατελές (atelés)		ατελείς (ateleís)	ατελείς (ateleís)	ατελή (atelí)
vocative	ατελή (atelí) ατελής (atelís)	ατελής (atelís)	ατελές (atelés)		ατελείς (ateleís)	ατελείς (ateleís)	ατελή (atelí)

Related terms

• ατέλεια f (atéleia, “imperfection”)

Further reading

• ατελής - Georgakas, Demetrius, 1908-1990 (1960-2009) A Modern Greek-English Dictionary [MGED online, 2009. letter α only (abbreviations)], Centre for the Greek language
• ατελής, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language