Jump to content

ασυνταίριαστος

From Wiktionary, the free dictionary

Greek

[edit]

Adjective

[edit]

ασυνταίριαστος (asyntaíriastosm (feminine ασυνταίριαστη, neuter ασυνταίριαστο)

  1. unmatched, not well matched, clashing

Declension

[edit]
Declension of ασυνταίριαστος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ασυνταίριαστος (asyntaíriastos) ασυνταίριαστη (asyntaíriasti) ασυνταίριαστο (asyntaíriasto) ασυνταίριαστοι (asyntaíriastoi) ασυνταίριαστες (asyntaíriastes) ασυνταίριαστα (asyntaíriasta)
genitive ασυνταίριαστου (asyntaíriastou) ασυνταίριαστης (asyntaíriastis) ασυνταίριαστου (asyntaíriastou) ασυνταίριαστων (asyntaíriaston) ασυνταίριαστων (asyntaíriaston) ασυνταίριαστων (asyntaíriaston)
accusative ασυνταίριαστο (asyntaíriasto) ασυνταίριαστη (asyntaíriasti) ασυνταίριαστο (asyntaíriasto) ασυνταίριαστους (asyntaíriastous) ασυνταίριαστες (asyntaíriastes) ασυνταίριαστα (asyntaíriasta)
vocative ασυνταίριαστε (asyntaíriaste) ασυνταίριαστη (asyntaíriasti) ασυνταίριαστο (asyntaíriasto) ασυνταίριαστοι (asyntaíriastoi) ασυνταίριαστες (asyntaíriastes) ασυνταίριαστα (asyntaíriasta)
[edit]

Further reading

[edit]