ασυναίρετος
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Adjective
[edit]ασυναίρετος • (asynaíretos) m (feminine ασυναίρετη, neuter ασυναίρετο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ασυναίρετος (asynaíretos) | ασυναίρετη (asynaíreti) | ασυναίρετο (asynaíreto) | ασυναίρετοι (asynaíretoi) | ασυναίρετες (asynaíretes) | ασυναίρετα (asynaíreta) | |
| genitive | ασυναίρετου (asynaíretou) | ασυναίρετης (asynaíretis) | ασυναίρετου (asynaíretou) | ασυναίρετων (asynaíreton) | ασυναίρετων (asynaíreton) | ασυναίρετων (asynaíreton) | |
| accusative | ασυναίρετο (asynaíreto) | ασυναίρετη (asynaíreti) | ασυναίρετο (asynaíreto) | ασυναίρετους (asynaíretous) | ασυναίρετες (asynaíretes) | ασυναίρετα (asynaíreta) | |
| vocative | ασυναίρετε (asynaírete) | ασυναίρετη (asynaíreti) | ασυναίρετο (asynaíreto) | ασυναίρετοι (asynaíretoi) | ασυναίρετες (asynaíretes) | ασυναίρετα (asynaíreta) | |
Related terms
[edit]- see: συναιρώ (synairó, “to contract”)
Further reading
[edit]- ασυναίρετος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language