αστείος

See also: ἀστεῖος

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek ἀστεῖος (asteîos).

Adjective

αστείος • (asteíos) m (feminine αστεία, neuter αστείο)

1. funny, amusing, comical, comic
2. trivial
3. laughable

Declension

Declension of αστείος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	αστείος (asteíos)	αστεία (asteía)	αστείο (asteío)		αστείοι (asteíoi)	αστείες (asteíes)	αστεία (asteía)
genitive	αστείου (asteíou)	αστείας (asteías)	αστείου (asteíou)		αστείων (asteíon)	αστείων (asteíon)	αστείων (asteíon)
accusative	αστείο (asteío)	αστεία (asteía)	αστείο (asteío)		αστείους (asteíous)	αστείες (asteíes)	αστεία (asteía)
vocative	αστείε (asteíe)	αστεία (asteía)	αστείο (asteío)		αστείοι (asteíoi)	αστείες (asteíes)	αστεία (asteía)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αστείος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αστείος, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative αστειότερος (asteióteros) αστειότερη (asteióteri) αστειότερο (asteiótero) αστειότεροι (asteióteroi) αστειότερες (asteióteres) αστειότερα (asteiótera) genitive αστειότερου (asteióterou) αστειότερης (asteióteris) αστειότερου (asteióterou) αστειότερων (asteióteron) αστειότερων (asteióteron) αστειότερων (asteióteron) accusative αστειότερο (asteiótero) αστειότερη (asteióteri) αστειότερο (asteiótero) αστειότερους (asteióterous) αστειότερες (asteióteres) αστειότερα (asteiótera) vocative αστειότερε (asteiótere) αστειότερη (asteióteri) αστειότερο (asteiótero) αστειότεροι (asteióteroi) αστειότερες (asteióteres) αστειότερα (asteiótera) Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο αστειότερος", etc) absolute superlative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative αστειότατος (asteiótatos) αστειότατη (asteiótati) αστειότατο (asteiótato) αστειότατοι (asteiótatoi) αστειότατες (asteiótates) αστειότατα (asteiótata) genitive αστειότατου (asteiótatou) αστειότατης (asteiótatis) αστειότατου (asteiótatou) αστειότατων (asteiótaton) αστειότατων (asteiótaton) αστειότατων (asteiótaton) accusative αστειότατο (asteiótato) αστειότατη (asteiótati) αστειότατο (asteiótato) αστειότατους (asteiótatous) αστειότατες (asteiótates) αστειότατα (asteiótata) vocative αστειότατε (asteiótate) αστειότατη (asteiótati) αστειότατο (asteiótato) αστειότατοι (asteiótatoi) αστειότατες (asteiótates) αστειότατα (asteiótata)

Synonyms

• (trivial): ασήμαντος (asímantos)
• (laughable): καταγέλαστος (katagélastos)

Related terms

• see: αστείο n (asteío, “joke”)