αστέγαστος
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Adjective
[edit]αστέγαστος • (astégastos) m (feminine αστέγαστη, neuter αστέγαστο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αστέγαστος (astégastos) | αστέγαστη (astégasti) | αστέγαστο (astégasto) | αστέγαστοι (astégastoi) | αστέγαστες (astégastes) | αστέγαστα (astégasta) | |
| genitive | αστέγαστου (astégastou) | αστέγαστης (astégastis) | αστέγαστου (astégastou) | αστέγαστων (astégaston) | αστέγαστων (astégaston) | αστέγαστων (astégaston) | |
| accusative | αστέγαστο (astégasto) | αστέγαστη (astégasti) | αστέγαστο (astégasto) | αστέγαστους (astégastous) | αστέγαστες (astégastes) | αστέγαστα (astégasta) | |
| vocative | αστέγαστε (astégaste) | αστέγαστη (astégasti) | αστέγαστο (astégasto) | αστέγαστοι (astégastoi) | αστέγαστες (astégastes) | αστέγαστα (astégasta) | |
Related terms
[edit]- see: άστεγος (ástegos, “roofless”, adjective)
Further reading
[edit]- αστέγαστος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language