αρτυμένος

Greek

Etymology

Perfect participle of αρταίνομαι (artaínomai), passive voice of αρταίνω (artaíno)

Adjective

αρτυμένος • (artyménos) m (feminine αρτυμένη, neuter αρτυμένο)

1. non-fasting (food not eaten during a fast)
2. non-fasting (of a person who is not fasting)

Declension

Declension of αρτυμένος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	αρτυμένος (artyménos)	αρτυμένη (artyméni)	αρτυμένο (artyméno)		αρτυμένοι (artyménoi)	αρτυμένες (artyménes)	αρτυμένα (artyména)
genitive	αρτυμένου (artyménou)	αρτυμένης (artyménis)	αρτυμένου (artyménou)		αρτυμένων (artyménon)	αρτυμένων (artyménon)	αρτυμένων (artyménon)
accusative	αρτυμένο (artyméno)	αρτυμένη (artyméni)	αρτυμένο (artyméno)		αρτυμένους (artyménous)	αρτυμένες (artyménes)	αρτυμένα (artyména)
vocative	αρτυμένε (artyméne)	αρτυμένη (artyméni)	αρτυμένο (artyméno)		αρτυμένοι (artyménoi)	αρτυμένες (artyménes)	αρτυμένα (artyména)

Related terms

• see: αρταίνω (artaíno, “to break a fast”)

Further reading

• αρτυμένος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language