αρπακτικό
Greek
[edit]Etymology
[edit]From Ancient Greek ἅρπα (hárpa, “bird of prey”).
Noun
[edit]αρπακτικό • (arpaktikó) n (plural αρπακτικά)
- bird of prey
- (more generally) predator
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αρπακτικό (arpaktikó) | αρπακτικά (arpaktiká) |
| genitive | αρπακτικού (arpaktikoú) | αρπακτικών (arpaktikón) |
| accusative | αρπακτικό (arpaktikó) | αρπακτικά (arpaktiká) |
| vocative | αρπακτικό (arpaktikó) | αρπακτικά (arpaktiká) |
Adjective
[edit]αρπακτικό • (arpaktikó)
- Accusative masculine singular form of αρπακτικός (arpaktikós).
- Nominative, accusative and vocative neuter singular form of αρπακτικός (arpaktikós).