αργόμισθος
Greek
[edit]Adjective
[edit]αργόμισθος • (argómisthos) m (feminine αργόμισθη, neuter αργόμισθο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αργόμισθος (argómisthos) | αργόμισθη (argómisthi) | αργόμισθο (argómistho) | αργόμισθοι (argómisthoi) | αργόμισθες (argómisthes) | αργόμισθα (argómistha) | |
| genitive | αργόμισθου (argómisthou) | αργόμισθης (argómisthis) | αργόμισθου (argómisthou) | αργόμισθων (argómisthon) | αργόμισθων (argómisthon) | αργόμισθων (argómisthon) | |
| accusative | αργόμισθο (argómistho) | αργόμισθη (argómisthi) | αργόμισθο (argómistho) | αργόμισθους (argómisthous) | αργόμισθες (argómisthes) | αργόμισθα (argómistha) | |
| vocative | αργόμισθε (argómisthe) | αργόμισθη (argómisthi) | αργόμισθο (argómistho) | αργόμισθοι (argómisthoi) | αργόμισθες (argómisthes) | αργόμισθα (argómistha) | |
Related terms
[edit]- αργομισθία f (argomisthía, “sinecure”)
Further reading
[edit]- αργόμισθος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language