αρίστευση
Greek
[edit]Noun
[edit]αρίστευση • (arístefsi) f (plural αριστεύσεις)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αρίστευση (arístefsi) | αριστεύσεις (aristéfseis) |
| genitive | αρίστευσης (arístefsis) | αριστεύσεων (aristéfseon) |
| accusative | αρίστευση (arístefsi) | αριστεύσεις (aristéfseis) |
| vocative | αρίστευση (arístefsi) | αριστεύσεις (aristéfseis) |
Older or formal genitive singular: αριστεύσεως (aristéfseos)
Related terms
[edit]- see: αριστεύω (aristévo, “to excel”)
Further reading
[edit]- αρίστευση, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language