αρίγωτος

Greek

Adjective

αρίγωτος • (arígotos) m (feminine αρίγωτη, neuter αρίγωτο)

1. unlined, unruled (paper, &c)

   Antonym: ριγωτός (rigotós)

Declension

Declension of αρίγωτος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	αρίγωτος (arígotos)	αρίγωτη (arígoti)	αρίγωτο (arígoto)		αρίγωτοι (arígotoi)	αρίγωτες (arígotes)	αρίγωτα (arígota)
genitive	αρίγωτου (arígotou)	αρίγωτης (arígotis)	αρίγωτου (arígotou)		αρίγωτων (arígoton)	αρίγωτων (arígoton)	αρίγωτων (arígoton)
accusative	αρίγωτο (arígoto)	αρίγωτη (arígoti)	αρίγωτο (arígoto)		αρίγωτους (arígotous)	αρίγωτες (arígotes)	αρίγωτα (arígota)
vocative	αρίγωτε (arígote)	αρίγωτη (arígoti)	αρίγωτο (arígoto)		αρίγωτοι (arígotoi)	αρίγωτες (arígotes)	αρίγωτα (arígota)

Further reading

• αρίγωτος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language