απόταξη
Greek
[edit]Noun
[edit]απόταξη • (apótaxi) f (plural αποτάξεις)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | απόταξη (apótaxi) | αποτάξεις (apotáxeis) |
| genitive | απόταξης (apótaxis) | αποτάξεων (apotáxeon) |
| accusative | απόταξη (apótaxi) | αποτάξεις (apotáxeis) |
| vocative | απόταξη (apótaxi) | αποτάξεις (apotáxeis) |
Older or formal genitive singular: αποτάξεως (apotáxeos)
Related terms
[edit]- see: αποτάσσω (apotásso, “I dismiss”)
Further reading
[edit]- απόταξη, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language