απόπλους

See also: ἀπόπλους

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀπόπλους. Morphologically, from από- (“from”) +‎ πλους (“sailing”).

Pronunciation

• IPA^(key): /aˈpo.plus/
• Hyphenation: α‧πό‧πλους

Noun

απόπλους • (apóplous) m (plural απόπλοι)

1. (nautical) ship departure

   Οι απόπλοι όλων των πλοίων απαγορεύτηκαν λόγω σφοδρής θαλασσοταραχής.

   Oi apóploi ólon ton ploíon apagoréftikan lógo sfodrís thalassotarachís.

   The departures of all ships were cancelled (banned) due to rough seas.

   Synonyms: (formal) έκπλους (ékplous), άπαρση (áparsi)

   Synonym: κατάπλους (katáplous)

Declension

Declension of απόπλους

	singular	plural
nominative	απόπλους (apóplous)	απόπλοι (apóploi)
genitive	απόπλου (apóplou)	απόπλων (apóplon)
accusative	απόπλου (apóplou)	απόπλους (apóplous)
vocative	-	-

Plural and especially the genitive are rare.

Noun

απόπλους • (apóplous) m

1. accusative plural of απόπλους (apóplous)

See also

• Ancient accusative plural: τοὺς ἀπόπλους

Related terms

• αποπλέω (apopléo, “set sail, depart”) (of ships)

• and see: πλέω (pléo, “sail; float”)