απόδειξη
Greek
[edit]Etymology
[edit]From Classical Greek ἀπόδειξις (apódeixis).
Noun
[edit]απόδειξη • (apódeixi) f (plural αποδείξεις)
- proof
- Η απόδειξη του θεωρήματος βρίσκεται στη σελίδα 35.
- I apódeixi tou theorímatos vrísketai sti selída 35.
- The proof of the theorem can be found on page 35.
- (mainly in plural) evidence
- Δεν υπήρχαν αρκετές αποδείξεις για την καταδίκη του.
- Den ypírchan arketés apodeíxeis gia tin katadíki tou.
- There was not enough evidence to convict him.
- receipt
- Ξέχασα την απόδειξη στο εστιατόριο.
- Xéchasa tin apódeixi sto estiatório.
- I forgot the receipt in the restaurant.
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | απόδειξη (apódeixi) | αποδείξεις (apodeíxeis) |
| genitive | απόδειξης (apódeixis) | αποδείξεων (apodeíxeon) |
| accusative | απόδειξη (apódeixi) | αποδείξεις (apodeíxeis) |
| vocative | απόδειξη (apódeixi) | αποδείξεις (apodeíxeis) |
Older or formal genitive singular: αποδείξεως (apodeíxeos)
Related terms
[edit]- αποδεικνύω (apodeiknýo, “to prove”)