απρόσωπος

Greek

Etymology

α- (a-) +‎ πρόσωπο (prósopo) +‎ -ος (-os)

Adjective

απρόσωπος • (aprósopos) m (feminine απρόσωπη, neuter απρόσωπο)

1. impersonal, faceless

   είναι απρόσωποι γραφειοκράτες ― eínai aprósopoi grafeiokrátes ― they are faceless bureaucrats

2. (grammar, linguistics) impersonal

   Synonym: (abbreviation) απρόσ. (aprós.)

   απρόσωπο ρήμα ― aprósopo ríma ― impersonal verb

Declension

Declension of απρόσωπος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	απρόσωπος •	απρόσωπη •	απρόσωπο •	απρόσωποι •	απρόσωπες •	απρόσωπα •
genitive	απρόσωπου •	απρόσωπης •	απρόσωπου •	απρόσωπων •	απρόσωπων •	απρόσωπων •
accusative	απρόσωπο •	απρόσωπη •	απρόσωπο •	απρόσωπους •	απρόσωπες •	απρόσωπα •
vocative	απρόσωπε •	απρόσωπη •	απρόσωπο •	απρόσωποι •	απρόσωπες •	απρόσωπα •

Further reading

• απρόσωπος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language