απρόσεκτος

Greek

Alternative forms

• απρόσεχτος (aprósechtos)

Pronunciation

• IPA^(key): /aˈpɾo.se.ktos/

Adjective

απρόσεκτος • (aprósektos) m (feminine απρόσεκτη, neuter απρόσεκτο)

1. heedless, careless, inattentive
2. reckless

Declension

Declension of απρόσεκτος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	απρόσεκτος (aprósektos)	απρόσεκτη (aprósekti)	απρόσεκτο (aprósekto)		απρόσεκτοι (aprósektoi)	απρόσεκτες (aprósektes)	απρόσεκτα (aprósekta)
genitive	απρόσεκτου (aprósektou)	απρόσεκτης (aprósektis)	απρόσεκτου (aprósektou)		απρόσεκτων (aprósekton)	απρόσεκτων (aprósekton)	απρόσεκτων (aprósekton)
accusative	απρόσεκτο (aprósekto)	απρόσεκτη (aprósekti)	απρόσεκτο (aprósekto)		απρόσεκτους (aprósektous)	απρόσεκτες (aprósektes)	απρόσεκτα (aprósekta)
vocative	απρόσεκτε (aprósekte)	απρόσεκτη (aprósekti)	απρόσεκτο (aprósekto)		απρόσεκτοι (aprósektoi)	απρόσεκτες (aprósektes)	απρόσεκτα (aprósekta)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο απρόσεκτος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο απρόσεκτος, etc.)

Related terms

• αξιοπρόσεκτος (axioprósektos, “noticeable”)
• απροσεξία f (aprosexía, “carelessness”)
• * see: προσέχω (prosécho, “to observe”)

Further reading

• απρόσεκτος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language