απρόκοφτος
Greek
[edit]Adjective
[edit]απρόκοφτος • (aprókoftos) m (feminine απρόκοφτη, neuter απρόκοφτο)
- Alternative form of απρόκοπος (aprókopos)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | απρόκοφτος (aprókoftos) | απρόκοφτη (aprókofti) | απρόκοφτο (aprókofto) | απρόκοφτοι (aprókoftoi) | απρόκοφτες (aprókoftes) | απρόκοφτα (aprókofta) | |
| genitive | απρόκοφτου (aprókoftou) | απρόκοφτης (aprókoftis) | απρόκοφτου (aprókoftou) | απρόκοφτων (aprókofton) | απρόκοφτων (aprókofton) | απρόκοφτων (aprókofton) | |
| accusative | απρόκοφτο (aprókofto) | απρόκοφτη (aprókofti) | απρόκοφτο (aprókofto) | απρόκοφτους (aprókoftous) | απρόκοφτες (aprókoftes) | απρόκοφτα (aprókofta) | |
| vocative | απρόκοφτε (aprókofte) | απρόκοφτη (aprókofti) | απρόκοφτο (aprókofto) | απρόκοφτοι (aprókoftoi) | απρόκοφτες (aprókoftes) | απρόκοφτα (aprókofta) | |