απρόκλητος
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Adjective
[edit]απρόκλητος • (apróklitos) m (feminine απρόκλητη, neuter απρόκλητο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | απρόκλητος (apróklitos) | απρόκλητη (aprókliti) | απρόκλητο (apróklito) | απρόκλητοι (apróklitoi) | απρόκλητες (apróklites) | απρόκλητα (apróklita) | |
| genitive | απρόκλητου (apróklitou) | απρόκλητης (apróklitis) | απρόκλητου (apróklitou) | απρόκλητων (aprókliton) | απρόκλητων (aprókliton) | απρόκλητων (aprókliton) | |
| accusative | απρόκλητο (apróklito) | απρόκλητη (aprókliti) | απρόκλητο (apróklito) | απρόκλητους (apróklitous) | απρόκλητες (apróklites) | απρόκλητα (apróklita) | |
| vocative | απρόκλητε (apróklite) | απρόκλητη (aprókliti) | απρόκλητο (apróklito) | απρόκλητοι (apróklitoi) | απρόκλητες (apróklites) | απρόκλητα (apróklita) | |
Further reading
[edit]- απρόκλητος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language