απρόθυμος

Greek

Adjective

απρόθυμος • (apróthymos) m (feminine απρόθυμη, neuter απρόθυμο)

1. unwilling

   Antonym: πρόθυμος (próthymos)

Declension

Declension of απρόθυμος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	απρόθυμος (apróthymos)	απρόθυμη (apróthymi)	απρόθυμο (apróthymo)		απρόθυμοι (apróthymoi)	απρόθυμες (apróthymes)	απρόθυμα (apróthyma)
genitive	απρόθυμου (apróthymou)	απρόθυμης (apróthymis)	απρόθυμου (apróthymou)		απρόθυμων (apróthymon)	απρόθυμων (apróthymon)	απρόθυμων (apróthymon)
accusative	απρόθυμο (apróthymo)	απρόθυμη (apróthymi)	απρόθυμο (apróthymo)		απρόθυμους (apróthymous)	απρόθυμες (apróthymes)	απρόθυμα (apróthyma)
vocative	απρόθυμε (apróthyme)	απρόθυμη (apróthymi)	απρόθυμο (apróthymo)		απρόθυμοι (apróthymoi)	απρόθυμες (apróthymes)	απρόθυμα (apróthyma)

Related terms

• απρόθυμα (apróthyma, “unwilingly”, adverb)
• απροθυμία f (aprothymía, “unwilingness”)

Further reading

• απρόθυμος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language