απροίκιστος

Greek

Adjective

απροίκιστος • (aproíkistos) m (feminine απροίκιστη, neuter απροίκιστο)

1. portionless, unendowed
2. talentless

Declension

Declension of απροίκιστος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	απροίκιστος (aproíkistos)	απροίκιστη (aproíkisti)	απροίκιστο (aproíkisto)		απροίκιστοι (aproíkistoi)	απροίκιστες (aproíkistes)	απροίκιστα (aproíkista)
genitive	απροίκιστου (aproíkistou)	απροίκιστης (aproíkistis)	απροίκιστου (aproíkistou)		απροίκιστων (aproíkiston)	απροίκιστων (aproíkiston)	απροίκιστων (aproíkiston)
accusative	απροίκιστο (aproíkisto)	απροίκιστη (aproíkisti)	απροίκιστο (aproíkisto)		απροίκιστους (aproíkistous)	απροίκιστες (aproíkistes)	απροίκιστα (aproíkista)
vocative	απροίκιστε (aproíkiste)	απροίκιστη (aproíkisti)	απροίκιστο (aproíkisto)		απροίκιστοι (aproíkistoi)	απροίκιστες (aproíkistes)	απροίκιστα (aproíkista)

Related terms

• άπροικος (áproikos, “dowryless”, adjective)
• and see: προίκα f (proíka, “dowry”)

Further reading

• απροίκιστος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language