απραγματοποίητος
Greek
[edit]Adjective
[edit]απραγματοποίητος • (apragmatopoíitos) m (feminine απραγματοποίητη, neuter απραγματοποίητο)
- unrealised, unaccomplished
- Antonym: πραγματοποιήσιμος (pragmatopoiísimos)
- unrealisable, unaccomplishable
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | απραγματοποίητος (apragmatopoíitos) | απραγματοποίητη (apragmatopoíiti) | απραγματοποίητο (apragmatopoíito) | απραγματοποίητοι (apragmatopoíitoi) | απραγματοποίητες (apragmatopoíites) | απραγματοποίητα (apragmatopoíita) | |
| genitive | απραγματοποίητου (apragmatopoíitou) | απραγματοποίητης (apragmatopoíitis) | απραγματοποίητου (apragmatopoíitou) | απραγματοποίητων (apragmatopoíiton) | απραγματοποίητων (apragmatopoíiton) | απραγματοποίητων (apragmatopoíiton) | |
| accusative | απραγματοποίητο (apragmatopoíito) | απραγματοποίητη (apragmatopoíiti) | απραγματοποίητο (apragmatopoíito) | απραγματοποίητους (apragmatopoíitous) | απραγματοποίητες (apragmatopoíites) | απραγματοποίητα (apragmatopoíita) | |
| vocative | απραγματοποίητε (apragmatopoíite) | απραγματοποίητη (apragmatopoíiti) | απραγματοποίητο (apragmatopoíito) | απραγματοποίητοι (apragmatopoíitoi) | απραγματοποίητες (apragmatopoíites) | απραγματοποίητα (apragmatopoíita) | |
Further reading
[edit]- απραγματοποίητος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language