αποχαύνωση

Greek

Etymology

Back-formation from αποχαυνώνω (apochavnóno). By surface analysis, απο- (apo-, “un-, from”) +‎ χαύνωση (chávnosi). First attested 1855.

Pronunciation

• IPA^(key): /apoˈxavnosi/
• Hyphenation: α‧πο‧χαύ‧νω‧ση

Noun

αποχαύνωση • (apochávnosi) f (uncountable)

1. languour, torpor

Declension

	singular
nominative	αποχαύνωση (apochávnosi)
genitive	αποχαύνωσης (apochávnosis)
accusative	αποχαύνωση (apochávnosi)
vocative	αποχαύνωση (apochávnosi)

Older or formal genitive singular: αποχαυνώσεως (apochavnóseos)

Related terms

• see: αποχαυνώνω (apochavnóno, “to enervate, to debilitate”)

Further reading

• αποχαύνωση, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language