αποφαντικός
Greek
[edit]Adjective
[edit]αποφαντικός • (apofantikós) m (feminine αποφαντική, neuter αποφαντικό)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αποφαντικός (apofantikós) | αποφαντική (apofantikí) | αποφαντικό (apofantikó) | αποφαντικοί (apofantikoí) | αποφαντικές (apofantikés) | αποφαντικά (apofantiká) | |
| genitive | αποφαντικού (apofantikoú) | αποφαντικής (apofantikís) | αποφαντικού (apofantikoú) | αποφαντικών (apofantikón) | αποφαντικών (apofantikón) | αποφαντικών (apofantikón) | |
| accusative | αποφαντικό (apofantikó) | αποφαντική (apofantikí) | αποφαντικό (apofantikó) | αποφαντικούς (apofantikoús) | αποφαντικές (apofantikés) | αποφαντικά (apofantiká) | |
| vocative | αποφαντικέ (apofantiké) | αποφαντική (apofantikí) | αποφαντικό (apofantikó) | αποφαντικοί (apofantikoí) | αποφαντικές (apofantikés) | αποφαντικά (apofantiká) | |
Further reading
[edit]- αποφαντικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language