αποτέλειωμα

Greek

Etymology

αποτελειώ(νω) (apoteleió(no), “finish”) + -μα (-ma). Compare to the learned αποτελείωμα (apoteleíoma).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.poˈte.ʎo.ma/ with synizesis of [lio]; compare to αποτελείωμα (apoteleíoma)
• Hyphenation: α‧πο‧τέ‧λειω‧μα

Noun

αποτέλειωμα • (apotéleioma) n (plural αποτελειώματα)

1. a less formal variant of αποτελείωμα (apoteleíoma)

Declension

Declension of αποτέλειωμα

	singular	plural
nominative	αποτέλειωμα (apotéleioma)	αποτελειώματα (apoteleiómata)
genitive	αποτελειώματος (apoteleiómatos)	αποτελειωμάτων (apoteleiomáton)
accusative	αποτέλειωμα (apotéleioma)	αποτελειώματα (apoteleiómata)
vocative	αποτέλειωμα (apotéleioma)	αποτελειώματα (apoteleiómata)

Further reading

• αποτέλειωμα, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language