αποπλανητικός
Greek
[edit]Adjective
[edit]αποπλανητικός • (apoplanitikós) m (feminine αποπλανητική, neuter αποπλανητικό)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αποπλανητικός (apoplanitikós) | αποπλανητική (apoplanitikí) | αποπλανητικό (apoplanitikó) | αποπλανητικοί (apoplanitikoí) | αποπλανητικές (apoplanitikés) | αποπλανητικά (apoplanitiká) | |
| genitive | αποπλανητικού (apoplanitikoú) | αποπλανητικής (apoplanitikís) | αποπλανητικού (apoplanitikoú) | αποπλανητικών (apoplanitikón) | αποπλανητικών (apoplanitikón) | αποπλανητικών (apoplanitikón) | |
| accusative | αποπλανητικό (apoplanitikó) | αποπλανητική (apoplanitikí) | αποπλανητικό (apoplanitikó) | αποπλανητικούς (apoplanitikoús) | αποπλανητικές (apoplanitikés) | αποπλανητικά (apoplanitiká) | |
| vocative | αποπλανητικέ (apoplanitiké) | αποπλανητική (apoplanitikí) | αποπλανητικό (apoplanitikó) | αποπλανητικοί (apoplanitikoí) | αποπλανητικές (apoplanitikés) | αποπλανητικά (apoplanitiká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αποπλανητικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αποπλανητικός, etc.)
Related terms
[edit]- see: αποπλανώ (apoplanó, “to seduce”)