αποπλανητής

Greek

Noun

αποπλανητής • (apoplanitís) m (plural αποπλανητές, feminine αποπλανήτρια)

1. seducer

   Synonyms: ξελογιαστής (xelogiastís), πλανευτής (planeftís)

Declension

Declension of αποπλανητής

	singular	plural
nominative	αποπλανητής (apoplanitís)	αποπλανητές (apoplanités)
genitive	αποπλανητή (apoplanití)	αποπλανητών (apoplanitón)
accusative	αποπλανητή (apoplanití)	αποπλανητές (apoplanités)
vocative	αποπλανητή (apoplanití)	αποπλανητές (apoplanités)

Related terms

• see: αποπλανώ (apoplanó, “to seduce”)