αποπλάνηση

Greek

Noun

αποπλάνηση • (apoplánisi) f (plural αποπλανήσεις)

1. seduction, seducing
2. (mathematics) deviation
3. (optics) aberration

Declension

Declension of αποπλάνηση

	singular	plural
nominative	αποπλάνηση (apoplánisi)	αποπλανήσεις (apoplaníseis)
genitive	αποπλάνησης (apoplánisis)	αποπλανήσεων (apoplaníseon)
accusative	αποπλάνηση (apoplánisi)	αποπλανήσεις (apoplaníseis)
vocative	αποπλάνηση (apoplánisi)	αποπλανήσεις (apoplaníseis)

Older or formal genitive singular: αποπλανήσεως (apoplaníseos)

Related terms

• see: αποπλανώ (apoplanó, “to seduce”)

Further reading

• αποπλάνηση, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language