απομαγνητοφώνηση
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Etymology
[edit]From απομαγνητοφωνη- (apomagnitofoni-), the past stem of απομαγνητοφωνώ (apomagnitofonó, “to transcribe”), + the modern suffix -ση (-si) (from Ancient Greek -σῐς (-sis)).[1]
Noun
[edit]απομαγνητοφώνηση • (apomagnitofónisi) f (plural απομαγνητοφωνήσεις)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | απομαγνητοφώνηση (apomagnitofónisi) | απομαγνητοφωνήσεις (apomagnitofoníseis) |
| genitive | απομαγνητοφώνησης (apomagnitofónisis) | απομαγνητοφωνήσεων (apomagnitofoníseon) |
| accusative | απομαγνητοφώνηση (apomagnitofónisi) | απομαγνητοφωνήσεις (apomagnitofoníseis) |
| vocative | απομαγνητοφώνηση (apomagnitofónisi) | απομαγνητοφωνήσεις (apomagnitofoníseis) |
Formal genitive singular in -εως (-eos) is not common for this group of words.
Related terms
[edit]- see: απομαγνητοφωνώ (apomagnitofonó, “to transcribe”)
References
[edit]- ^ απομαγνητοφώνηση, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language