απολυτός
See also: απόλυτος
Greek
[edit]Adjective
[edit]απολυτός • (apolytós) m (feminine απολυτή, neuter απολυτό)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | απολυτός (apolytós) | απολυτή (apolytí) | απολυτό (apolytó) | απολυτοί (apolytoí) | απολυτές (apolytés) | απολυτά (apolytá) | |
| genitive | απολυτού (apolytoú) | απολυτής (apolytís) | απολυτού (apolytoú) | απολυτών (apolytón) | απολυτών (apolytón) | απολυτών (apolytón) | |
| accusative | απολυτό (apolytó) | απολυτή (apolytí) | απολυτό (apolytó) | απολυτούς (apolytoús) | απολυτές (apolytés) | απολυτά (apolytá) | |
| vocative | απολυτέ (apolyté) | απολυτή (apolytí) | απολυτό (apolytó) | απολυτοί (apolytoí) | απολυτές (apolytés) | απολυτά (apolytá) | |
Related terms
[edit]- see: απολύω (apolýo, “I release”)