αποκλήρωση
Greek
[edit]Noun
[edit]αποκλήρωση • (apoklírosi) f (plural αποκληρώσεις)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αποκλήρωση (apoklírosi) | αποκληρώσεις (apokliróseis) |
| genitive | αποκλήρωσης (apoklírosis) | αποκληρώσεων (apokliróseon) |
| accusative | αποκλήρωση (apoklírosi) | αποκληρώσεις (apokliróseis) |
| vocative | αποκλήρωση (apoklírosi) | αποκληρώσεις (apokliróseis) |
Older or formal genitive singular: αποκληρώσεως (apokliróseos)
Related terms
[edit]- see: αποκληρώνω (apokliróno, “I disinherit”)