αποθανών

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

From Ancient Greek ἀποθᾰνών (apothanṓn), masculine aorist active participle of ἀποθνῄσκω (apothnḗiskō, to die).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /apoθaˈnon/
  • Hyphenation: νε‧κρός

Adjective

[edit]

αποθανών (apothanónm (feminine αποθανούσα, neuter αποθανόν)

  1. (formal) dead, deceased, late (no longer living)

Declension

[edit]
Declension of αποθανών
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative αποθανών (apothanón) αποθανούσα (apothanoúsa) αποθανόν (apothanón) αποθανόντες (apothanóntes) αποθανούσες (apothanoúses) αποθανόντα (apothanónta)
genitive αποθανόντος (apothanóntos) αποθανούσας (apothanoúsas)
αποθανούσης (apothanoúsis)
αποθανόντος (apothanóntos) αποθανόντων (apothanónton) αποθανουσών (apothanousón) αποθανόντων (apothanónton)
accusative αποθανόντα (apothanónta) αποθανούσα (apothanoúsa) αποθανόν (apothanón) αποθανόντες (apothanóntes) αποθανούσες (apothanoúses) αποθανόντα (apothanónta)
vocative αποθανών (apothanón) αποθανούσα (apothanoúsa) αποθανόν (apothanón) αποθανόντες (apothanóntes) αποθανούσες (apothanoúses) αποθανόντα (apothanónta)

Synonyms

[edit]
see: νεκρός (nekrós)