αποθανών
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Etymology
[edit]From Ancient Greek ἀποθᾰνών (apothanṓn), masculine aorist active participle of ἀποθνῄσκω (apothnḗiskō, “to die”).
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]αποθανών • (apothanón) m (feminine αποθανούσα, neuter αποθανόν)
Declension
[edit]singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αποθανών (apothanón) | αποθανούσα (apothanoúsa) | αποθανόν (apothanón) | αποθανόντες (apothanóntes) | αποθανούσες (apothanoúses) | αποθανόντα (apothanónta) | |
genitive | αποθανόντος (apothanóntos) | αποθανούσας (apothanoúsas) αποθανούσης (apothanoúsis) |
αποθανόντος (apothanóntos) | αποθανόντων (apothanónton) | αποθανουσών (apothanousón) | αποθανόντων (apothanónton) | |
accusative | αποθανόντα (apothanónta) | αποθανούσα (apothanoúsa) | αποθανόν (apothanón) | αποθανόντες (apothanóntes) | αποθανούσες (apothanoúses) | αποθανόντα (apothanónta) | |
vocative | αποθανών (apothanón) | αποθανούσα (apothanoúsa) | αποθανόν (apothanón) | αποθανόντες (apothanóntes) | αποθανούσες (apothanoúses) | αποθανόντα (apothanónta) |
Synonyms
[edit]- see: νεκρός (nekrós)