απογοητευμένος
Greek
[edit]Etymology
[edit]Perfect participle of απογοητεύομαι (apogoïtévomai), passive voice of απογοητεύω (apogoïtévo, “to disappoint”)
Adjective
[edit]απογοητευμένος • (apogoïtevménos) m (feminine απογοητευμένη, neuter απογοητευμένο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | απογοητευμένος (apogoïtevménos) | απογοητευμένη (apogoïtevméni) | απογοητευμένο (apogoïtevméno) | απογοητευμένοι (apogoïtevménoi) | απογοητευμένες (apogoïtevménes) | απογοητευμένα (apogoïtevména) | |
| genitive | απογοητευμένου (apogoïtevménou) | απογοητευμένης (apogoïtevménis) | απογοητευμένου (apogoïtevménou) | απογοητευμένων (apogoïtevménon) | απογοητευμένων (apogoïtevménon) | απογοητευμένων (apogoïtevménon) | |
| accusative | απογοητευμένο (apogoïtevméno) | απογοητευμένη (apogoïtevméni) | απογοητευμένο (apogoïtevméno) | απογοητευμένους (apogoïtevménous) | απογοητευμένες (apogoïtevménes) | απογοητευμένα (apogoïtevména) | |
| vocative | απογοητευμένε (apogoïtevméne) | απογοητευμένη (apogoïtevméni) | απογοητευμένο (apogoïtevméno) | απογοητευμένοι (apogoïtevménoi) | απογοητευμένες (apogoïtevménes) | απογοητευμένα (apogoïtevména) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο απογοητευμένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο απογοητευμένος, etc.)
Related terms
[edit]- see: απογοητεύω (apogoïtévo, “to disappoint”)