απλωτός
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Adjective
[edit]απλωτός • (aplotós) m (feminine απλωτή, neuter απλωτό)
Declension
[edit]singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | απλωτός (aplotós) | απλωτή (aplotí) | απλωτό (aplotó) | απλωτοί (aplotoí) | απλωτές (aplotés) | απλωτά (aplotá) | |
genitive | απλωτού (aplotoú) | απλωτής (aplotís) | απλωτού (aplotoú) | απλωτών (aplotón) | απλωτών (aplotón) | απλωτών (aplotón) | |
accusative | απλωτό (aplotó) | απλωτή (aplotí) | απλωτό (aplotó) | απλωτούς (aplotoús) | απλωτές (aplotés) | απλωτά (aplotá) | |
vocative | απλωτέ (aploté) | απλωτή (aplotí) | απλωτό (aplotó) | απλωτοί (aplotoí) | απλωτές (aplotés) | απλωτά (aplotá) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο απλωτός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο απλωτός, etc.)
Related terms
[edit]- απλωσιά f (aplosiá, “space, plain”)