απείθαρχος

Greek

Adjective

απείθαρχος • (apeítharchos) m (feminine απείθαρχη, neuter απείθαρχο)

1. undisciplined, disobedient, insubordinate

   Synonym: απειθάρχητος (apeithárchitos)

Declension

Declension of απείθαρχος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	απείθαρχος (apeítharchos)	απείθαρχη (apeítharchi)	απείθαρχο (apeítharcho)		απείθαρχοι (apeítharchoi)	απείθαρχες (apeítharches)	απείθαρχα (apeítharcha)
genitive	απείθαρχου (apeítharchou)	απείθαρχης (apeítharchis)	απείθαρχου (apeítharchou)		απείθαρχων (apeítharchon)	απείθαρχων (apeítharchon)	απείθαρχων (apeítharchon)
accusative	απείθαρχο (apeítharcho)	απείθαρχη (apeítharchi)	απείθαρχο (apeítharcho)		απείθαρχους (apeítharchous)	απείθαρχες (apeítharches)	απείθαρχα (apeítharcha)
vocative	απείθαρχε (apeítharche)	απείθαρχη (apeítharchi)	απείθαρχο (apeítharcho)		απείθαρχοι (apeítharchoi)	απείθαρχες (apeítharches)	απείθαρχα (apeítharcha)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο απείθαρχος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο απείθαρχος, etc.)

Related terms

• see: απειθαρχώ (apeitharchó, “I disobey, I am disobedient”) and απειθώ (apeithó, “I disobey, I am disobedient”)