απαραποίητος
Greek
[edit]Adjective
[edit]απαραποίητος • (aparapoíitos) m (feminine απαραποίητη, neuter απαραποίητο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | απαραποίητος (aparapoíitos) | απαραποίητη (aparapoíiti) | απαραποίητο (aparapoíito) | απαραποίητοι (aparapoíitoi) | απαραποίητες (aparapoíites) | απαραποίητα (aparapoíita) | |
| genitive | απαραποίητου (aparapoíitou) | απαραποίητης (aparapoíitis) | απαραποίητου (aparapoíitou) | απαραποίητων (aparapoíiton) | απαραποίητων (aparapoíiton) | απαραποίητων (aparapoíiton) | |
| accusative | απαραποίητο (aparapoíito) | απαραποίητη (aparapoíiti) | απαραποίητο (aparapoíito) | απαραποίητους (aparapoíitous) | απαραποίητες (aparapoíites) | απαραποίητα (aparapoíita) | |
| vocative | απαραποίητε (aparapoíite) | απαραποίητη (aparapoíiti) | απαραποίητο (aparapoíito) | απαραποίητοι (aparapoíitoi) | απαραποίητες (aparapoíites) | απαραποίητα (aparapoíita) | |