απαράκλητος
Greek
[edit]Adjective
[edit]απαράκλητος • (aparáklitos) m (feminine απαράκλητη, neuter απαράκλητο)
- unasked, unrequested, unsolicited
- Synonym: απαρακάλεστος (aparakálestos)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | απαράκλητος (aparáklitos) | απαράκλητη (aparákliti) | απαράκλητο (aparáklito) | απαράκλητοι (aparáklitoi) | απαράκλητες (aparáklites) | απαράκλητα (aparáklita) | |
| genitive | απαράκλητου (aparáklitou) | απαράκλητης (aparáklitis) | απαράκλητου (aparáklitou) | απαράκλητων (aparákliton) | απαράκλητων (aparákliton) | απαράκλητων (aparákliton) | |
| accusative | απαράκλητο (aparáklito) | απαράκλητη (aparákliti) | απαράκλητο (aparáklito) | απαράκλητους (aparáklitous) | απαράκλητες (aparáklites) | απαράκλητα (aparáklita) | |
| vocative | απαράκλητε (aparáklite) | απαράκλητη (aparákliti) | απαράκλητο (aparáklito) | απαράκλητοι (aparáklitoi) | απαράκλητες (aparáklites) | απαράκλητα (aparáklita) | |