απαντητικός
Greek
[edit]Adjective
[edit]απαντητικός • (apantitikós) m (feminine απαντητική, neuter απαντητικό)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | απαντητικός (apantitikós) | απαντητική (apantitikí) | απαντητικό (apantitikó) | απαντητικοί (apantitikoí) | απαντητικές (apantitikés) | απαντητικά (apantitiká) | |
| genitive | απαντητικού (apantitikoú) | απαντητικής (apantitikís) | απαντητικού (apantitikoú) | απαντητικών (apantitikón) | απαντητικών (apantitikón) | απαντητικών (apantitikón) | |
| accusative | απαντητικό (apantitikó) | απαντητική (apantitikí) | απαντητικό (apantitikó) | απαντητικούς (apantitikoús) | απαντητικές (apantitikés) | απαντητικά (apantitiká) | |
| vocative | απαντητικέ (apantitiké) | απαντητική (apantitikí) | απαντητικό (apantitikó) | απαντητικοί (apantitikoí) | απαντητικές (apantitikés) | απαντητικά (apantitiká) | |
Related terms
[edit]- see: απαντάω (apantáo, “to reply”)