ανώτερος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀνώτερος (anṓteros). A comparative form derived from an adverb: άνω (áno, “upper, over”) + -τερος (-teros, “comparative suffix”).

Adjective

ανώτερος • (anóteros) m (feminine ανώτερη or ανωτέρα, neuter ανώτερο)

1. higher, upper (physical position)
2. senior, superior, top (rank, social position)
3. higher, superior, advanced (quality, qualification)

Usage notes

Degree of comparison of nonexistent adjective.

• positive: — (see adverb άνω), comparative: ανώτερος, superlative: ανώτατος

Declension

Declension of ανώτερος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	ανώτερος (anóteros)	ανώτερη (anóteri)	ανώτερο (anótero)		ανώτεροι (anóteroi)	ανώτερες (anóteres)	ανώτερα (anótera)
genitive	ανώτερου (anóterou)	ανώτερης (anóteris)	ανώτερου (anóterou)		ανώτερων (anóteron)	ανώτερων (anóteron)	ανώτερων (anóteron)
accusative	ανώτερο (anótero)	ανώτερη (anóteri)	ανώτερο (anótero)		ανώτερους (anóterous)	ανώτερες (anóteres)	ανώτερα (anótera)
vocative	ανώτερε (anótere)	ανώτερη (anóteri)	ανώτερο (anótero)		ανώτεροι (anóteroi)	ανώτερες (anóteres)	ανώτερα (anótera)

Notes: also masculine:   ανωτέρου, ανωτέρους, ανωτέρων
and feminine:   ανωτέρα, ανωτέρας, ανωτέρων

Antonyms

• κατώτερος (katóteros, “lower, subordinate”)

Derived terms

• εις ανώτερα (eis anótera) (expression)

Related terms

• ανώτατος (anótatos, “highest”)