ανωφέλευτος

Greek

Alternative forms

• ανωφέλετος (anoféletos)

Adjective

ανωφέλευτος • (anoféleftos) m (feminine ανωφέλευτη, neuter ανωφέλευτο)

1. useless, in vain

   Synonym: ανωφελής (anofelís)

Declension

Declension of ανωφέλευτος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	ανωφέλευτος (anoféleftos)	ανωφέλευτη (anofélefti)	ανωφέλευτο (anofélefto)		ανωφέλευτοι (anoféleftoi)	ανωφέλευτες (anoféleftes)	ανωφέλευτα (anofélefta)
genitive	ανωφέλευτου (anoféleftou)	ανωφέλευτης (anoféleftis)	ανωφέλευτου (anoféleftou)		ανωφέλευτων (anofélefton)	ανωφέλευτων (anofélefton)	ανωφέλευτων (anofélefton)
accusative	ανωφέλευτο (anofélefto)	ανωφέλευτη (anofélefti)	ανωφέλευτο (anofélefto)		ανωφέλευτους (anoféleftous)	ανωφέλευτες (anoféleftes)	ανωφέλευτα (anofélefta)
vocative	ανωφέλευτε (anofélefte)	ανωφέλευτη (anofélefti)	ανωφέλευτο (anofélefto)		ανωφέλευτοι (anoféleftoi)	ανωφέλευτες (anoféleftes)	ανωφέλευτα (anofélefta)

Related terms

• see: ανώφελα (anófela, “uselessly”)