αντιπολιτευτικός
Greek
[edit]Adjective
[edit]αντιπολιτευτικός • (antipoliteftikós) m (feminine αντιπολιτευτική, neuter αντιπολιτευτικό)
- (politics) in opposition (parliamentary)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αντιπολιτευτικός (antipoliteftikós) | αντιπολιτευτική (antipoliteftikí) | αντιπολιτευτικό (antipoliteftikó) | αντιπολιτευτικοί (antipoliteftikoí) | αντιπολιτευτικές (antipoliteftikés) | αντιπολιτευτικά (antipoliteftiká) | |
| genitive | αντιπολιτευτικού (antipoliteftikoú) | αντιπολιτευτικής (antipoliteftikís) | αντιπολιτευτικού (antipoliteftikoú) | αντιπολιτευτικών (antipoliteftikón) | αντιπολιτευτικών (antipoliteftikón) | αντιπολιτευτικών (antipoliteftikón) | |
| accusative | αντιπολιτευτικό (antipoliteftikó) | αντιπολιτευτική (antipoliteftikí) | αντιπολιτευτικό (antipoliteftikó) | αντιπολιτευτικούς (antipoliteftikoús) | αντιπολιτευτικές (antipoliteftikés) | αντιπολιτευτικά (antipoliteftiká) | |
| vocative | αντιπολιτευτικέ (antipoliteftiké) | αντιπολιτευτική (antipoliteftikí) | αντιπολιτευτικό (antipoliteftikó) | αντιπολιτευτικοί (antipoliteftikoí) | αντιπολιτευτικές (antipoliteftikés) | αντιπολιτευτικά (antipoliteftiká) | |
Related terms
[edit]- see: αντιπολίτευση f (antipolítefsi, “opposition”)