ανταγωνιστής

See also: ἀνταγωνιστής

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀνταγωνιστής (antagōnistḗs), equivalent to ανταγων- (antagon-, “to compete”) +‎ -ιστής (-istís, “-ist, -er”).

Pronunciation

• IPA^(key): /an.da.ɣo.niˈstis/
• Hyphenation: α‧ντα‧γω‧νι‧στής

Noun

ανταγωνιστής • (antagonistís) m (plural ανταγωνιστές, feminine ανταγωνίστρια)

1. competitor, rival
2. antagonist

Declension

Declension of ανταγωνιστής

	singular	plural
nominative	ανταγωνιστής (antagonistís)	ανταγωνιστές (antagonistés)
genitive	ανταγωνιστή (antagonistí)	ανταγωνιστών (antagonistón)
accusative	ανταγωνιστή (antagonistí)	ανταγωνιστές (antagonistés)
vocative	ανταγωνιστή (antagonistí)	ανταγωνιστές (antagonistés)

Related terms

• ανταγωνίζομαι (antagonízomai, “to compete, to rival”)
• πρωταγωνιστής (protagonistís)

References

• ανταγωνιστής, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language