αντίπραξη

Greek

Noun

αντίπραξη • (antípraxi) f (plural αντιπράξεις)

1. opposition, competition

   Synonym: αντενέργεια (antenérgeia)

Declension

Declension of αντίπραξη

	singular	plural
nominative	αντίπραξη (antípraxi)	αντιπράξεις (antipráxeis)
genitive	αντίπραξης (antípraxis)	αντιπράξεων (antipráxeon)
accusative	αντίπραξη (antípraxi)	αντιπράξεις (antipráxeis)
vocative	αντίπραξη (antípraxi)	αντιπράξεις (antipráxeis)

Older or formal genitive singular: αντιπράξεως (antipráxeos)