αντίθεση
Greek
[edit]Etymology
[edit]Inherited from Ancient Greek ἀντίθεσις (antíthesis).
Noun
[edit]αντίθεση • (antíthesi) f (plural αντιθέσεις)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αντίθεση (antíthesi) | αντιθέσεις (antithéseis) |
| genitive | αντίθεσης (antíthesis) | αντιθέσεων (antithéseon) |
| accusative | αντίθεση (antíthesi) | αντιθέσεις (antithéseis) |
| vocative | αντίθεση (antíthesi) | αντιθέσεις (antithéseis) |
Older or formal genitive singular: αντιθέσεως (antithéseos)
Related terms
[edit]- see: αντίθετος (antíthetos, “opposite”, adjective)
Further reading
[edit]- αντίθεση, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language