αντάξιος
Greek
[edit]Etymology
[edit]From Ancient Greek ἀντάξιος (antáxios).
Adjective
[edit]αντάξιος • (antáxios) m (feminine αντάξιη, neuter αντάξιο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αντάξιος (antáxios) | αντάξιη (antáxii) | αντάξιο (antáxio) | αντάξιοι (antáxioi) | αντάξιες (antáxies) | αντάξια (antáxia) | |
| genitive | αντάξιου (antáxiou) | αντάξιης (antáxiis) | αντάξιου (antáxiou) | αντάξιων (antáxion) | αντάξιων (antáxion) | αντάξιων (antáxion) | |
| accusative | αντάξιο (antáxio) | αντάξιη (antáxii) | αντάξιο (antáxio) | αντάξιους (antáxious) | αντάξιες (antáxies) | αντάξια (antáxia) | |
| vocative | αντάξιε (antáxie) | αντάξιη (antáxii) | αντάξιο (antáxio) | αντάξιοι (antáxioi) | αντάξιες (antáxies) | αντάξια (antáxia) | |