ανοϊκός
Greek
[edit]Adjective
[edit]ανοϊκός • (anoïkós) m (feminine ανοϊκή, neuter ανοϊκό)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ανοϊκός (anoïkós) | ανοϊκή (anoïkí) | ανοϊκό (anoïkó) | ανοϊκοί (anoïkoí) | ανοϊκές (anoïkés) | ανοϊκά (anoïká) | |
| genitive | ανοϊκού (anoïkoú) | ανοϊκής (anoïkís) | ανοϊκού (anoïkoú) | ανοϊκών (anoïkón) | ανοϊκών (anoïkón) | ανοϊκών (anoïkón) | |
| accusative | ανοϊκό (anoïkó) | ανοϊκή (anoïkí) | ανοϊκό (anoïkó) | ανοϊκούς (anoïkoús) | ανοϊκές (anoïkés) | ανοϊκά (anoïká) | |
| vocative | ανοϊκέ (anoïké) | ανοϊκή (anoïkí) | ανοϊκό (anoïkó) | ανοϊκοί (anoïkoí) | ανοϊκές (anoïkés) | ανοϊκά (anoïká) | |