ανοχύρωτος
Greek
[edit]Adjective
[edit]ανοχύρωτος • (anochýrotos) m (feminine ανοχύρωτη, neuter ανοχύρωτο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ανοχύρωτος (anochýrotos) | ανοχύρωτη (anochýroti) | ανοχύρωτο (anochýroto) | ανοχύρωτοι (anochýrotoi) | ανοχύρωτες (anochýrotes) | ανοχύρωτα (anochýrota) | |
| genitive | ανοχύρωτου (anochýrotou) | ανοχύρωτης (anochýrotis) | ανοχύρωτου (anochýrotou) | ανοχύρωτων (anochýroton) | ανοχύρωτων (anochýroton) | ανοχύρωτων (anochýroton) | |
| accusative | ανοχύρωτο (anochýroto) | ανοχύρωτη (anochýroti) | ανοχύρωτο (anochýroto) | ανοχύρωτους (anochýrotous) | ανοχύρωτες (anochýrotes) | ανοχύρωτα (anochýrota) | |
| vocative | ανοχύρωτε (anochýrote) | ανοχύρωτη (anochýroti) | ανοχύρωτο (anochýroto) | ανοχύρωτοι (anochýrotoi) | ανοχύρωτες (anochýrotes) | ανοχύρωτα (anochýrota) | |
Derived terms
[edit]- ανοχύρωτα (anochýrota, adverb)