ανθρωπεύω

Greek

Etymology

Active voice of Hellenistic Koine Greek ἀνθρωπεύομαι (anthrōpeúomai).

Pronunciation

• IPA^(key): /an.θɾoˈpe.vo/
• Hyphenation: αν‧θρω‧πεύ‧ω

Verb

ανθρωπεύω • (anthropévo) (past ανθρώπεψα, passive ανθρωπεύομαι) usually in the active voice

1. (intransitive)
   1. to become human, humanise (UK), humanize (US)

      Synonym: εξανθρωπίζομαι (exanthropízomai)

   2. to smarten

      Synonym: ευπρεπίζομαι (efprepízomai)

2. (transitive)
   1. to civilise (UK), civilize (US)

      Synonyms: εξευγενίζω (exevgenízo), εξανθρωπίζω (exanthropízo)

   2. to beautify, tidy up

      Synonyms: ευπρεπίζω (efprepízo), συγυρίζω (sygyrízo)

Conjugation

ανθρωπεύω   ανθρωπεύομαι   (usually in the active voice)

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	ανθρωπεύω	ανθρωπέψω	ανθρωπεύομαι	ανθρωπευτώ
2 sg	ανθρωπεύεις	ανθρωπέψεις	ανθρωπεύεσαι	ανθρωπευτείς
3 sg	ανθρωπεύει	ανθρωπέψει	ανθρωπεύεται	ανθρωπευτεί
1 pl	ανθρωπεύουμε, [‑ομε]	ανθρωπέψουμε, [‑ομε]	ανθρωπευόμαστε	ανθρωπευτούμε
2 pl	ανθρωπεύετε	ανθρωπέψετε	ανθρωπεύεστε, ανθρωπευόσαστε	ανθρωπευτείτε
3 pl	ανθρωπεύουν(ε)	ανθρωπέψουν(ε)	ανθρωπεύονται	ανθρωπευτούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	ανθρώπευα	ανθρώπεψα	ανθρωπευόμουν(α)	ανθρωπεύτηκα
2 sg	ανθρώπευες	ανθρώπεψες	ανθρωπευόσουν(α)	ανθρωπεύτηκες
3 sg	ανθρώπευε	ανθρώπεψε	ανθρωπευόταν(ε)	ανθρωπεύτηκε
1 pl	ανθρωπεύαμε	ανθρωπέψαμε	ανθρωπευόμασταν, (‑όμαστε)	ανθρωπευτήκαμε
2 pl	ανθρωπεύατε	ανθρωπέψατε	ανθρωπευόσασταν, (‑όσαστε)	ανθρωπευτήκατε
3 pl	ανθρώπευαν, ανθρωπεύαν(ε)	ανθρώπεψαν, ανθρωπέψαν(ε)	ανθρωπεύονταν, (ανθρωπευόντουσαν)	ανθρωπεύτηκαν, ανθρωπευτήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα ανθρωπεύω ➤	θα ανθρωπέψω ➤	θα ανθρωπεύομαι ➤	θα ανθρωπευτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα ανθρωπεύεις, …	θα ανθρωπέψεις, …	θα ανθρωπεύεσαι, …	θα ανθρωπευτείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … ανθρωπέψει		έχω, έχεις, … ανθρωπευτεί   είμαι, είσαι, … ανθρωπεμένος, ‑η, ‑ο / ανθρωπευμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … ανθρωπέψει		είχα, είχες, … ανθρωπευτεί   ήμουν, ήσουν, … ανθρωπεμένος, ‑η, ‑ο / ανθρωπευμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … ανθρωπέψει		θα έχω, θα έχεις, … ανθρωπευτεί   θα είμαι, θα είσαι, … ανθρωπεμένος, ‑η, ‑ο / ανθρωπευμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	ανθρώπευε	ανθρώπεψε, (ανθρώπευ' 1)	—	ανθρωπέψου
2 pl	ανθρωπεύετε	ανθρωπέψτε, ανθρωπεύτε2	ανθρωπεύεστε	ανθρωπευτείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	ανθρωπεύοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας ανθρωπέψει ➤		ανθρωπεμένος, ‑η, ‑ο / (ανθρωπευμένος, ‑η, ‑ο)3 ➤
Nonfinite form➤	ανθρωπέψει		ανθρωπευτεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. ανθρώπευ' το ("gaze at it!").  2. Colloquial.  3. The passive perfect participle also as in Goup 'δημοσιεύω' with ending -ευμένος  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• see: άνθρωπος m (ánthropos, “human”)