ανεύρετος

Greek

Adjective

ανεύρετος • (anévretos) m (feminine ανεύρετη, neuter ανεύρετο)

1. not found, unfound, undiscovered
2. unfindable, undiscoverable

Declension

Declension of ανεύρετος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	ανεύρετος (anévretos)	ανεύρετη (anévreti)	ανεύρετο (anévreto)		ανεύρετοι (anévretoi)	ανεύρετες (anévretes)	ανεύρετα (anévreta)
genitive	ανεύρετου (anévretou)	ανεύρετης (anévretis)	ανεύρετου (anévretou)		ανεύρετων (anévreton)	ανεύρετων (anévreton)	ανεύρετων (anévreton)
accusative	ανεύρετο (anévreto)	ανεύρετη (anévreti)	ανεύρετο (anévreto)		ανεύρετους (anévretous)	ανεύρετες (anévretes)	ανεύρετα (anévreta)
vocative	ανεύρετε (anévrete)	ανεύρετη (anévreti)	ανεύρετο (anévreto)		ανεύρετοι (anévretoi)	ανεύρετες (anévretes)	ανεύρετα (anévreta)

Related terms

• ανεύρεση f (anévresi, “discovery, recovery”)
• ανευρίσκω (anevrísko, “to discover”)