ανεπιτήδευτος
Greek
[edit]Adjective
[edit]ανεπιτήδευτος • (anepitídeftos) m (feminine ανεπιτήδευτη, neuter ανεπιτήδευτο)
- natural, unaffected, unassuming
- Antonym: προσποιητός (prospoiitós)
- (colloquial) folksy
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ανεπιτήδευτος (anepitídeftos) | ανεπιτήδευτη (anepitídefti) | ανεπιτήδευτο (anepitídefto) | ανεπιτήδευτοι (anepitídeftoi) | ανεπιτήδευτες (anepitídeftes) | ανεπιτήδευτα (anepitídefta) | |
| genitive | ανεπιτήδευτου (anepitídeftou) | ανεπιτήδευτης (anepitídeftis) | ανεπιτήδευτου (anepitídeftou) | ανεπιτήδευτων (anepitídefton) | ανεπιτήδευτων (anepitídefton) | ανεπιτήδευτων (anepitídefton) | |
| accusative | ανεπιτήδευτο (anepitídefto) | ανεπιτήδευτη (anepitídefti) | ανεπιτήδευτο (anepitídefto) | ανεπιτήδευτους (anepitídeftous) | ανεπιτήδευτες (anepitídeftes) | ανεπιτήδευτα (anepitídefta) | |
| vocative | ανεπιτήδευτε (anepitídefte) | ανεπιτήδευτη (anepitídefti) | ανεπιτήδευτο (anepitídefto) | ανεπιτήδευτοι (anepitídeftoi) | ανεπιτήδευτες (anepitídeftes) | ανεπιτήδευτα (anepitídefta) | |