ανεξαίρετος
Greek
[edit]Adjective
[edit]ανεξαίρετος • (anexaíretos) m (feminine ανεξαίρετη, neuter ανεξαίρετο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ανεξαίρετος (anexaíretos) | ανεξαίρετη (anexaíreti) | ανεξαίρετο (anexaíreto) | ανεξαίρετοι (anexaíretoi) | ανεξαίρετες (anexaíretes) | ανεξαίρετα (anexaíreta) | |
| genitive | ανεξαίρετου (anexaíretou) | ανεξαίρετης (anexaíretis) | ανεξαίρετου (anexaíretou) | ανεξαίρετων (anexaíreton) | ανεξαίρετων (anexaíreton) | ανεξαίρετων (anexaíreton) | |
| accusative | ανεξαίρετο (anexaíreto) | ανεξαίρετη (anexaíreti) | ανεξαίρετο (anexaíreto) | ανεξαίρετους (anexaíretous) | ανεξαίρετες (anexaíretes) | ανεξαίρετα (anexaíreta) | |
| vocative | ανεξαίρετε (anexaírete) | ανεξαίρετη (anexaíreti) | ανεξαίρετο (anexaíreto) | ανεξαίρετοι (anexaíretoi) | ανεξαίρετες (anexaíretes) | ανεξαίρετα (anexaíreta) | |
Related terms
[edit]- ανεξαίρετα (anexaíreta, “without exception”, adverb)
- ανεξαιρέτως (anexairétos, “without exception”, adverb)